Runner’s World bestaat 50 jaar. Om dit te vieren hebben ze een artikel geschreven over de verandering van de hardloopkleding in de afgelopen 50 jaar.
Wat een leuk artikel om te lezen! En natuurlijk heel inspirerend voor mij als styliste. Ik ben altijd bezig met de veranderingen in de mode die je erin terugziet.
Het opvallende van hardloopkleding is dat er geen herhaling plaatsvindt. Dit in tegenstelling tot de dagelijkse mode, waarin je bijvoorbeeld nu de mode van de jaren 80 en 90 terugziet.
Binnen de sportbranche gaat het voornamelijk om het sneller worden en het aerodynamisch effect.
In de onderstaande afbeeldingen wel duidelijk zie je duidelijk dat de kleding uit de jaren 80 of 90 komt!
Zo hebben we de afgelopen jaren in joggingbroeken gelopen, erg korte broekjes, wijde modellen, maar ook erg strak.
Eind jaren 60 zagen we de kortste broekjes. Het leken wel onderbroeken. Daarna, in het van de jaren 70 zagen we korte broekjes, maar gelukkig iets langer en dan bijvoorbeeld in spijkerstof met daarboven een katoenen hemd. Schrijver Ray Hughes liep toen zelfs hard in een hemd met gaten, omdat hij een t-shirt dat plakte door het zweten niet prettig vond. In de jaren 70 kwamen eerst de complete trainingspakken voor mannen en vrouwen en later de korte gekleurde broekjes met daarop een gekleurd hemd. In 1978 kwam Bruce Jenner (Olympisch kampioen), in samenwerking met ‘the Brown Shoe Compnany’, met een hardloopschoen, een simpele sportschoen, die we nu nooit meer zouden aantrekken tijdens het hardlopen.
Begin jaren 80 werd er vaak een korte broek gedragen over lange tights, wat we nu nog steeds bij veel mannen zien. In deze jaren zagen we ook de zweetbandjes om de polsen en om het hoofd.
Ook kwamen begin jaren 80 de advertenties van windjacks. Deze werden verkocht met de boodschap dat je er sneller door ging lopen. De aerodynamica werd dus belangrijker.
Eind jaren 80 zagen we in de campagne van Nike de gekleurde tights en echte hardloopkleding collecties. Hierna begonnen we dan ook veel gekleurde tights te zien, met de meest gekke en gekleurde printjes, van tijgerprint tot bloemen. Begin jaren 90 werd Jon Sinclair als man gespot in deze gekleurde tights. Alles kon op dat moment!
Vanaf eind jaren 90 ging het steeds meer te lijken op de hardloopkleding die wij nu kennen. Ik denk dat het de laatste jaren belangrijker is geworden voor iedereen, dus ook voor de amateur, om er ook tijdens het hardlopen leuk uit te zien.
Alle sportmerken spelen hier op in en ook werken veel merken samen met bekende ontwerpers en artiesten, want sporten, waaronder hardlopen, leeft onder de mensen. Aan alles wordt gedacht, aan comfort, bescherming, materialen, maar het moet er vooral ook fashionable uitzien!
Bron: Runner’s World
