Op 19 december 2020 liepen Mark en Anne op een mooie winterse dag deze prachtige route van 21 kilometer voor het eerst. Daar ontstond het idee: Deze route is zoooo mooi! Dit willen we met meer mensen delen. Wat nou als we in het voorjaar, zo wanneer alles in bloei staat, een halve trail marathon organiseren? Iedereen die het leuk vindt mag/kan meedoen! Zo gezegd, zo gedaan. Op 24 april was het zover!
Goede voorbereiding
Zoals we in onze eerdere blog van 24 februari al vertelden, begonnen we 8 weken van tevoren met trainen voor de halve trail marathon. Zo startten we met 8 kilometer en telden daar elke week 1 kilometer bij op, totdat we op de 16 kilometer zaten. Een mooie afstand om helemaal ready te zijn voor die halve trail marathon op 24 april! Voor wat trailtraining zijn we een aantal keer off the beaten track gegaan en hebben we kleine weggetjes in de Oeverlanden genomen tot smalle (modder)paadjes in ’t Twiske. Niks komt echter in de buurt van deze route. Het is namelijk net alsof je in 4 verschillende natuurlandschappen loopt! Van strand tot bos en van duinen tot oeverpaadjes.
Klaar voor de start
We verzamelden op zaterdagochtend om 10:00 uur ’s ochtends op de parkeerplaats. Na een korte introductie en een leuke groepsfoto startten we de race. We benadrukten vooral dat het niet om de snelheid ging, maar juist om dit samen te doen en te genieten van alle prachtige natuur om ons heen! Uiteraard gaven we aan dat het belangrijk was dat we 2 aan 2 zouden lopen en voldoende afstand van tegenliggers moesten houden. Het is en blijft tenslotte (helaas) nog corona. Wat waren we met een toffe en energieke groep! Iedereen had er zoveel zin in! Iedereen bereidde zich op zijn/haar eigen manier voor op de start. De een deed een extra laagje aan, de ander vulde nog even zijn trailbackpack met wat drinken of een klein gelletje.
Trailrun schoenen: Wave Daichi 6 van Mizuno
Mark en Anne mochten speciaal voor deze trailrun de nieuwe Wave Daichi 6 van Mizuno testen. De wave-technologie biedt extra stabiliteit en ondersteuning en de tussenzool biedt een comfortabele demping. Hij is wat platter dan veel van onze andere hardloopschoenen, maar hierdoor ben je wel meer in contact met de ondergrond en dat is wel chill! Dus schoenen aan en.. Klaar voor de start!
Door de duinen, langs wildlife
Één van de hoogtepunten van de route kom je al snel na de start tegen. Je rent een klein stukje omhoog en kort daarna weer naar beneden langs de Oosterplas. Het heeft een klein strandje en veel naaldbomen om zich heen. We gaan door en al snel klimmen we de eerste duin op. Als je achterom kijkt zie je mensen denken ‘oef… ja oké, dit is dus een trailrun en dit is best wel stijl’. We rennen door de duinen, door het mulle zand. Best zwaar! En niet rechtdoor, maar omhoog en omlaag over smalle paadjes. We passeren zelfs ‘wildlife’ op de route. Wij vinden het vet! De Schotse Hooglanders kijken niet op of om. Hoe vaak zij al niet op de foto zijn gezet ;).
Na zo’n 6 kilometer rennen we het strand op richting het water. Toch wat tegenwind, maar gelukkig waait het niet hard. Je voelt dat de wind koud is, maar het zonnetje maakt het zeker aangenaam! Na een paar kilometer gaan we weer terug de duinen in. Dat mulle zand wordt langzaam wel zwaar hoor! We zitten pas op 8 kilometer en toch denk je: pffff… niet nog een keer omhoog! Langzaam maar zeker verandert het landschap van duin, naar naaldbos en bos. De paadjes zijn inmiddels van aarde in plaats van zand en we rennen over boomstronken heen, ontwijken takken en de steile stukken omhoog en omlaag ontbreken ook niet.
Bospaadjes volgen
Voor Mark en Anne komen de Mizuno trailschoenen nu wel goed van pas! Je kunt je goed afzetten door de extra grip die gemaakt is in de zool. De slijtzool (buitenste laagje van de zool) is gemaakt van het bekende van rubber van het bandenmerk Michelin. Best grappig maar ook wel logisch eigenlijk. Als je banden onder een auto kunt doen voor extra grip, waarom dan niet als zool onder een hardloopschoen? Dit materiaal is zeer duurzaam en geeft veel grip en tractie op zowel droge als natte ondergronden.
Bij de bospaadjes is het soms wat lastiger de route aan te houden. Soms neem je bij een splitsing toch net het verkeerde paadje. We lachen erom en draaien een paar keer om en de achtersten van de groep kunnen mooi gelijk op de juiste route aanhaken. We komen in de buurt van het Kasteel en hotel Duin en Kruidberg en daar zit David al te wachten om een paar mooie kiekjes te maken. Hoe doet hij het toch?! Altijd klaar voor die mooie shots! En dan te bedenken dat we hem al 2 keer eerder tegen zijn gekomen. Held!
Nog een klein stukje naar de finish
De laatste kilometers zijn in zicht. En die zijn vaak het zwaarst! En tijdens deze trailrun wordt er nog een schepje bovenop gedaan, doordat er nog 2 killing heuvels zijn die we moeten overwinnen. Met verzuring in de bovenbenen lopen we dus nog 2 keer een steile helling op. Maar gelukkig mogen we ons vlak voor de finish nog een keer laten gaan. We komen weer aan in het duinlandschap waar we weer bij de Oosterplas aankomen, maar dan onszelf mogen laten gaan van een grote zandduin af. Fun, fun, fun!
We rennen de laatste kilometer terug en eindigen bij de parkeerplaats waar Vitamin Well ons al staat op te wachten met een heerlijk fris drankje en een welverdiende protein bar van Barebells. Terwijl er een lekkere beat uit de boxen van David’s auto pompt, worden er high five’s uitgedeeld. Wat een overwinning, wat een voldaan gevoel! En wat een bizar mooie route die we nu met al deze toprunners hebben mogen delen! De sfeer zat er goed in, iedereen was blij en heeft het gehaald! Wat wordt de volgende challenge…?!?!
Foto’s door David Stegenga.
