Op zondag 31 maart deden we, op uitnodiging van Odlo, mee aan de Zandvoort Circuit Run. Dit is altijd een van de leukste races van het jaar! De combinatie van het circuit, het strand en een gezellig dorp waar iedereen je aanmoedigt is bijna elke kilometer een andere beleving. Door de training die Django ons twee weken voor de run gaf waren we goed voorbereid.
Django en Rik startten als eersten voor de 5K, waar Django zelfs een knappe vierde plaats behaalde! De rest maakte zich daarna op voor de 12K. Doordat je je een weg baant over het Circuit van Zandvoort voel je je bijna zelf een racemonster en kriebelt het nog meer om een goede tijd neer te zetten. Over het circuit lopen we met zijn vijven maar uiteindelijk blijf ik over met Mark en Kylah.
Eenmaal het circuit af hoop je altijd dat je wind mee hebt wanneer je richting het strand rent en het zand onder je voeten voelt. Yes! De wind in de goede richting, en het zonnetje begint ook steeds harder te schijnen. Het is zelfs warm! Gelukkig maar, want voor de start van de race maakte de wind het toch nog wel koud.
Dit jaar is de strook op het strand waarover we kunnen rennen aardig smal door het water dat ver rijkt, maar iedereen kijkt goed uit en we zetten m door. Omdat het kouder was bij de start hebben we zowel een shirt als windjack aan. Nu het zo warm is op ‘t strand wordt het tijd om het windjack uit te trekken en daar heeft Odlo goed over nagedacht. In een handig ‘pack me’ zakje vouw je hem tijdens het rennen gewoon op totdat ie zo klein wordt dat hij makkelijk in t zakje past en zo mee te nemen is! Voor de mannen heeft Odlo een T-shirt en een bodywarmer die dient als windbreker. Ideaal met dit warme, winderige weer want je kan lekker met korte mouwen lopen terwijl je core goed warm blijft.
Met z’n drietjes naderen we het zwaarste stukje van het parcours, namelijk het stijl omhoog lopende stuk van zacht zand richting de boulevard. Ik heb ‘t toch wel even zwaar en moet m’n adem weer even onder controle krijgen. Gelukkig blijven Mark en Kylah lopen in een steady pace waardoor ik niet vertraag. Eenmaal het dorp binnen gaat het snel. We passeren veel juichende mensen en de laatste kilometers zijn in zicht. Vlak voor de finish wacht onze crew ons op en moedigt ons de laatste paar honderd meter aan om nog net even ietsje extra aan te zetten. Fijn om zo’n team om je heen te hebben!
Ook fijn is dat we goed verzorgd worden nadat we weer zijn aangekomen bij de Odlo iglo. Een lekker Vitaminwell drankje, een stuk fruit en/of zo’n super heerlijke Barebells eiwitreep (probeer even die cashew caramel smaak!!!) staan klaar en we kletsen nog even na met alle andere runners die ook Mp met Odlo de circuit run hebben gelopen.
Met een voldaan gevoel ga ik weer naar huis. 12km binnen het uur, een kleurtje op het gezicht en omgeven met mensen die dezelfde passie hebben: het was het weer een super toffe dag.
( fotografie: David Stegenga )
